“தமிழ்நாடு” பெயர் நீக்கம்: நிர்வாக-சட்ட யுக்தியா, அல்லது அடையாள அரசியலா? – ஒரு விசாரணை

தமிழ்நாடு அரசு போக்குவரத்துக் கழகங்களில் இருந்து “தமிழ்நாடு” என்ற பெயர் நீக்கப்பட்டு, வெறும் “அரசு போக்குவரத்துக் கழகம்” என மாற்றப்பட்ட விவகாரம், ஒரு சாதாரண பெயர் மாற்றமாக மட்டுமல்ல; அதன் பின்னால் நீதிமன்ற வழக்குகள், ஓய்வூதியப் பொறுப்பு தவிர்ப்பு முயற்சிகள், மற்றும் சாதி-சமூக அரசியல் அழுத்தங்கள் ஒன்றோடொன்று பின்னிப்பிணைந்துள்ள ஒரு பெரிய கதையைக் காட்டுகிறது.

---

1. “தமிழ்நாடு” நீக்கத்தின் சட்டப் பின்னணி

ஓய்வு பெற்ற ஓட்டுநர்-கண்டக்டர் உள்ளிட்ட பணியாளர்கள் தொடர்ச்சியாக நீதிமன்றத்தில் முன்வைத்த முக்கிய வாதம்:

“நாங்கள் ‘தமிழ்நாடு அரசு போக்குவரத்துக் கழகம்’ என்ற பெயரிலான நிறுவனத்தில் பணியாற்றியதால், நாங்களும் அரசு ஊழியர்களாகக் கருதி, அதே தரத்தில் ஓய்வூதியம் வழங்க வேண்டும்.”

இதற்கு அரசு தரப்பு முன்வைத்த பதில்:

“இந்த போக்குவரத்துக் கழகங்கள் அரசு துறைகள் அல்ல; தனி நிறுவனங்கள் / கார்ப்பரேஷன்கள். எனவே அரசு ஊழியர்களுக்கான சலுகைகள் அனைத்தையும் வழங்க முடியாது.”

இதன் மீது நீதிமன்றம் எழுப்பிய கடுமையான கேள்வி:

“அப்படியானால் ஏன் ‘தமிழ்நாடு அரசு போக்குவரத்துக் கழகம்’ என்ற பெயரை வைத்திருக்கிறீர்கள்?”

இந்த கேள்வியே, நிதி-சட்டப் பொறுப்புகளிலிருந்து தப்பிக்க அரசு எடுத்த நிர்வாக யுக்திக்குத் தூண்டுகோலாக அமைந்தது என்ற விமர்சனம் பல தரப்புகளிலும் எழுந்தது.
அதாவது, பெயரில் உள்ள “தமிழ்நாடு” மற்றும் “அரசு” என்பவை, கழகங்களை அரசு துறையாகத் தோற்றமளிக்கச் செய்வதால், நீதிமன்றங்களில் அரசு நிலைப்பாடு பலவீனமாகி வருகிறது. அதைக் குறைப்பதற்காகவே “தமிழ்நாடு” நீக்கப்பட்டு, சட்ட ரீதியாக “தனி கழகம்” போல காட்ட முயற்சி செய்ததாக குற்றம் சாட்டப்படுகிறது.

---

2. “தமிழ்நாடு” ஸ்டிக்கர் போராட்டங்கள் – அடையாள மீட்பு முயற்சி

இந்த மாற்றத்தை முதலில் வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வந்தது கர்நாடக தமிழர் பாதுகாப்பு இயக்கம். பெங்களூரில் ஓடும் தமிழ்நாடு பேருந்துகளில் “தமிழ்நாடு” என்ற சொல்லே இல்லை என்பதை சுட்டிக்காட்டி, அவர்கள் நேரடியாக “தமிழ்நாடு” ஸ்டிக்கர்களை ஒட்டி போராட்டம் நடத்தினர்.

இதன் தொடர்ச்சியாக,

1. சேலம்

2. கோவை

3. காஞ்சிபுரம்

4. மதுரை

போன்ற பல மாவட்டங்களில், நாம் தமிழர் கட்சி, முக்களத்தோர் எழுச்சி இயக்கம், மற்றும் பிற தமிழ் தேசிய அமைப்புகள் “தமிழ்நாடு” என்ற சொல்லை மீண்டும் பேருந்துகளில் எழுதும் / ஒட்டும் போராட்டங்களை முன்னெடுத்தன.

இந்தப் போராட்டங்கள் வெறும் பெயருக்கானவை அல்ல;
“இது ஒரு மாநிலத்தின் அரசியல்-கலாசார அடையாளத்தை பாதுகாக்கும் போராட்டம்” என்ற கோணத்தில் அவை முன்வைக்கப்பட்டன.

---

3. “திருவண்ணாமலை” → “Arunachalam” – மொழி மாற்றம் என்ற அரசியல்

திருப்பதி செல்லும் அரசு பேருந்துகளின் டிஜிட்டல் போர்டுகளில்,
“திருவண்ணாமலை” என்பதற்குப் பதிலாக “Arunachalam” என ஆங்கிலத்தில் மட்டும் காட்டப்பட்ட சம்பவம், இந்த விவாதத்தை இன்னொரு திசைக்கு இட்டுச் சென்றது.

தமிழர் இயக்கங்கள் முன்வைத்த குற்றச்சாட்டு:

1. “அருணாச்சலம்” என்ற பெயர்,
   திருவண்ணாமலையின் வரலாற்று-தமிழ் அடையாளத்தை மெதுவாக மறைக்கும் முயற்சி.

2. இது தனிப்பட்ட மொழி வசதி அல்ல;
   அந்தப் பகுதியில் நிலவும் வெளி சக்திகளின் பண்பாட்டு ஆதிக்கத்தின் பிரதிபலிப்பு.

புகார் மனுக்கள், பொதுப் போராட்ட அழுத்தங்களின் காரணமாக, தகவல் தொடர்புத் துறையின் அதிகாரி ஒருவரின் பதவியை அடிப்படையாகக் கொண்டு, குறைந்தது ஒரு பேருந்தில் அந்த போர்டு நீக்கப்பட்டதாக அரசு தரப்பு பதில் அளித்தது.
ஆனால், மற்ற பேருந்துகளின் நிலைமை இன்னும் தெளிவாகவில்லை.

---

4. தலைவர்கள் பெயர் கொண்ட கழகங்கள் – 1997க்குப் பிந்தைய மாற்றம்

1997க்கு முன் தமிழ்நாட்டில்,

1. பல்லவன்

2. பாண்டியன்

3. சேரன்

4. சோழன்

5. அண்ணா

6. திருவள்ளுவர்

7. கட்டபொம்மன்

8. டாக்டர் அம்பேத்கர்

9. ஜே.ஜெயலலிதா

10. ராஜீவ் காந்தி

போன்ற பெயர்களில், 20க்கும் மேற்பட்ட போக்குவரத்துக் கழகங்கள் இயங்கின.

ஆனால்,
1995 குடியங்களம் கலவரம்,
தேவேந்திர குல வேளாளர் போராட்டங்கள்,
டாக்டர் கிருஷ்ணசாமி முன்வைத்த கோரிக்கைகள்,
மற்றும் “வீரன் சுந்தரலிங்கம் போக்குவரத்துக் கழகம்” என்ற பெயர் அறிவிப்புக்குப் பிறகு உருவான சமூகத் தடுப்புணர்வு – இவை அனைத்தும் சேர்ந்து, பெயர் அரசியல் தீவிரமடைந்தது.

இதன் பின்னணியில் 1997ல் அனைத்து கட்சி கூட்டம் வைத்து,

“பேருந்துகள், கல்வி நிறுவனங்கள், மாவட்டங்கள், அரசு கட்டிடங்களுக்கு இனி எந்த தலைவரின் பெயரும் வைக்கக் கூடாது”

என்று தீர்மானிக்கப்பட்டது.

அதன் விளைவாகவே,
பெரியார், அண்ணா, எம்ஜிஆர், காமராஜர் போன்ற தலைவர்களின் பெயரில் இருந்த போக்குவரத்துக் கழகங்கள் அனைத்தும், மாவட்ட / பொதுப் பெயர்களாக மாற்றப்பட்டன.

---

5. அரசியல் முரண்பாடு – “தமிழ்நாடு” கூட வேண்டாமா?

தமிழ் தேசிய பார்வையில் இன்று எழும் கேள்வி இதுதான்:

“ஒருகாலத்தில் ‘சாதி-தலைவர் பெயர்கள் வேண்டாம், தமிழ்நாடு என்ற ஒற்றை அடையாளம் போதும்’ என்று சொன்ன திராவிடக் கட்சிகள்,
இன்று அந்த ‘தமிழ்நாடு’ என்ற பெயரையே அரசு நிறுவனங்களில் இருந்து அகற்றுவது ஏன்?”

கேரளா, கர்நாடகா, மகாராஷ்டிரா, ஆந்திரா போன்ற மாநிலங்களில்,
அந்தந்த மாநிலப் பெயருடன் கூடிய போக்குவரத்துக் கழகங்கள் இயங்கும் நிலையில்,
தமிழ்நாட்டில் மட்டும் “வெறும் அரசு போக்குவரத்துக் கழகம்” என மாற்றப்படுவது,
“தமிழர் அரசியல்-கலாசார அடையாளத்தை மெதுவாகச் சிதைக்கும் நடவடிக்கை” என தமிழ் இயக்கங்கள் வாசிக்கின்றன.

---

முடிவாக…

“தமிழ்நாடு” என்ற சொல்லை ஒரு பேருந்தின் பக்கத்தில் இருந்து நீக்கியது,
ஒரு பெயரை மட்டுமல்ல –
ஒரு மாநிலத்தின் வரலாறு, அடையாளம், அரசியல் நினைவகம்,
மற்றும் தொழிலாளர்களின் உரிமைப் போராட்டங்களையே
ஒரே நேரத்தில் மையத்திற்குக் கொண்டு வந்திருக்கிறது.

இந்த விவகாரம் இனி நிர்வாக உத்தரவுகளுக்குள் முடங்காது –
தமிழ் அடையாளம், சமூக நீதி, தொழிலாளர் உரிமை என்ற மூன்று கோடுகளும் சந்திக்கும் அரசியல் களமாக மாறியுள்ளது.