சிவகாமி IAS: தலித் நலன் கோஷமா… அரசியல் நாடகமா?

சமீபத்திய ஒரு நேர்காணலில், முன்னாள் ஐஏஎஸ் அதிகாரியும் பிரபலமான தமிழ் நாவலாசிரியருமான சிவகாமி, தமிழகத்தின் திராவிட ஆட்சி முறை, தலித் அரசியல் மற்றும் பஞ்சமி நிலம் போன்ற அடிப்படை கேள்விகளை தைரியமாகவும் கூர்மையாகவும் விமர்சிக்கிறார். நிர்வாகத்தை வெளியில் இருந்து விமர்சிக்கும் ஒருவரல்ல; மாவட்ட ஆட்சியராக இருந்து அமைப்பின் உள்ளே செயல்பட்டவர் என்ற அடிப்படையில், தலித் நலன் என்பது உண்மையில் கொள்கையாக இல்லாமல் தேர்தல் கோஷமாக மட்டுமே மாறிவிட்டதாக அவர் குற்றம்சாட்டுகிறார்.

பெரம்பலூரிலிருந்து அதிகார மையங்களுக்குள்

பெரம்பலூரைச் சேர்ந்த ஒரு பட்டியல் சாதி குடும்பத்தில் பிறந்து, பல மாவட்டங்களில் கலெக்டராகப் பணியாற்றிய ஒரு திறமையான ஐஏஎஸ் அதிகாரியாக உருவான தனது பயணத்தை சிவகாமி விவரிக்கிறார். மாநில–மத்திய அரசின் முக்கிய பதவிகளில் இருந்ததால், சாதி–அதிகாரம்–நிர்வாகம் ஆகியவை உண்மையில் எவ்வாறு செயல்படுகின்றன என்பதை உள்ளிருந்து பார்த்தவர் என்று அவர் கூறுகிறார்.

அதோடு, ஒரு நாவலாசிரியராகவும் பொது அறிவுஜீவியாகவும் செயல்பட்ட தன் வாழ்க்கை, திடீர் அரசியல் நிலைப்பாடு அல்ல; பல தசாப்தங்களாக தொடரும் சமூக–அறிவுப் போராட்டத்தின் வெளிப்பாடு எனவும் அவர் விளக்குகிறார்.

திராவிடக் கட்சிகள்: மக்கள் மையமல்ல, கட்சி மையம்

டிஎம்கே, அதிமுக – இரு கட்சிகளையும் சிவகாமி ஒரே வரிசையில் நிறுத்துகிறார். பட்டியல் சாதியினருக்கான சிறப்பு கூறுத் திட்டம் (Special Component Plan), இலக்கு நிதி ஒதுக்கீடு போன்றவை நிலம், வீடு, வாழ்வாதாரம் போன்ற அடிப்படை மாற்றங்களை உருவாக்கத் தவறியதாக அவர் குற்றம்சாட்டுகிறார்.

கருணாநிதியின் தனிப்பட்ட நிர்வாகத் திறனை ஏற்றுக்கொண்டாலும், திராவிட அரசியல் கட்டமைப்பு மக்கள் மையமாக இல்லாமல் கட்சி–கேடர் மையமாகவே இருந்து வந்ததாக அவர் சுட்டிக்காட்டுகிறார்.

பஞ்சமி நிலம்: மையக் கோளாறு

சிவகாமிக்குப் பொருளாதார சுயாதீனத்திற்கான முக்கிய விசை நிலமே.

பஞ்சமி நில மீட்பு மற்றும் நில மறுவினியோகம் இல்லாமல் தலித் வாழ்க்கையில் எந்த அடிப்படை மாற்றமும் நிகழாது என்கிறார் அவர். பல ஆண்டுகளாக ஆணையங்கள், இயக்கங்கள், விவர சேகரிப்புகள் மட்டுமே நடைபெற, நிலம் கைப்பற்றியவர்களுக்கு எதிராக எந்த கடுமையான நடவடிக்கையும் இல்லை என்றும் அவர் குற்றம்சாட்டுகிறார்.

திருமாவளவன்: தொடக்கமல்ல, “மூடு விழா”

“நிலமற்ற ஏழைகளுக்கு இரண்டு ஏக்கர்” என்ற டிஎம்கே அறிவிப்பு ஓராண்டுக்குள் அமைதியாக கைவிடப்பட்டது என்கிறார் சிவகாமி. அந்த திட்டத்தை முடிக்கும் மாநாட்டில் திருமாவளவன் பேசினார் — அது ஒரு தொடக்க விழா அல்ல, நிலப் போராட்டத்தின் மூடு விழா என்று அவர் சொல்கிறார்.

இன்றைக்கு பஞ்சமி நிலம் குறித்து திருமாவளவனிடமிருந்து எந்தச் செயல்பாடும் இல்லை என்றும், அதிகாரப் பங்கீடு அல்லது துணை முதல்வர் பதவி போன்ற கோரிக்கைகள் அவரால் முன்வைக்கப்படுவதில்லை என்றும் அவர் விமர்சிக்கிறார்.

உள் ஒதுக்கீடு மற்றும் அடையாள அரசியல்

அருந்ததியர்களுக்கான 3% உள் ஒதுக்கீட்டை அவர் முழுமையாக மறுப்பதில்லை. ஆனால், பாக்கி பணியிடங்கள் நிரப்பப்படாமலும், பதவி உயர்வில் இடஒதுக்கீடு நடைமுறைக்கு வராமலும் இருப்பதை மறைத்து விடும் அரசியல் யுக்தியாகவே அரசு இதைப் பயன்படுத்துகிறது என்கிறார்.

பரையர், தேவேந்திர இளைஞர்கள் “ஆதி திராவிடர்” என்ற பெயரைத் துறந்து தங்கள் அடையாளங்களை பெருமையுடன் மீட்டெடுப்பதை அவர் வரவேற்கிறார். இது மரியாதையும், அரசியல் பேரம் பேசும் வலிமையும் உருவாக்கும் ஒரு ஆரோக்கியமான மாற்றம் என அவர் கூறுகிறார்.

சினிமா: புதிய அரசியல் களம்

பா.ரஞ்சித், மாரி செல்வராஜ், வெற்றிமாறன் போன்ற இயக்குநர்களை அவர் இந்தியாவிலேயே தலித்–பகுஜன் அரசியலை கலாச்சாரமாக மாற்றியவர்கள் என்று பாராட்டுகிறார். பைசன் போன்ற படங்களை சமூக–அரசியல் தாக்கத்திலும் கலை நுணுக்கத்திலும் அரிய சாதனைகளாக அவர் குறிப்பிடுகிறார்.

விஜய்: மாற்றத்தின் சாத்தியம் – ஆனால் வரைபடமில்லை

விஜயின் அரசியல் வருகையை அவர் வரவேற்கிறார். டிஎம்கே–அதிமுக சுழற்சிக்கு மாற்றாக ஒரு வாய்ப்பாகக் கருதுகிறார். ஆனால், தலித்துகளுக்கும் ஏழைகளுக்கும் அவர் ஆட்சியில் என்ன கையளிக்கப் போகிறார் என்ற தெளிவான வரைபடம் இல்லாவிட்டால், இந்த முயற்சியும் இன்னொரு கோஷமாகவே முடிவடையும் என எச்சரிக்கிறார்.

முடிவில்

சிவகாமியின் கேள்வி எளிமையானது:

பஞ்சமி நிலம் மீட்கப்படாமல், பகிரப்படாமல், பாதுகாக்கப்படாமல் இருந்தால் — தமிழகத்தில் தலித் விடுதலை என்பது கோஷமே; கொள்கை அல்ல.

தமிழ் அரசியல் சமூகநீதியைப் பற்றி பேசுவதில் வல்லது; ஆனால் நிலத்தைப் பற்றி செயல்படுவதில் இன்னும் பயப்படுகிறதே என்ற அவரது குற்றச்சாட்டு, இன்று யாரையும் தவிர்க்க முடியாத ஒரு கடும் உண்மையாக நிற்கிறது.