தமிழ்நாட்டில் வேக வேகமாக நிறுவப்படும் தெலுங்கர் அடையாளங்கள்! – வெற்றிவேல் சந்திரமோகன்
தமிழ்நாடு இன்று ஒரு சிந்தனைக் கட்டமைப்பின் மையப்பகுதியில் நிற்கிறது. சமூக அடையாளங்கள் மீண்டும் உருவாகிக் கொண்டிருக்கும் இந்த காலத்தில், தெலுங்கர் சமூகத்தின் மறுமலர்ச்சி தமிழக அரசியலிலும் பண்பாட்டிலும் புதிய மாற்றங்களை உருவாக்குகிறது. இது வெறும் சமூக நிகழ்வு அல்ல — தமிழ்த் தேசியத்தின் அரசியல் பரிணாமத்திற்கும், “திராவிட மாடல்” எனப்படும் ஆட்சித் தத்துவத்திற்கும் இடையே உருவாகும் புதிய மோதலாகவும் பார்க்கப்படுகிறது.
தெலுங்கர் அடையாளம் – புதிய சமூக எழுச்சி
2001 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, தமிழ்நாட்டில் சுமார் 5.65% மக்கள் தெலுங்கர்கள் என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளனர். பல நூற்றாண்டுகளாக தமிழ்நாட்டில் குடியேறி வந்த ரெட்டியார், முத்துராஜா நாயுடு, தெலுங்கு விசுவகர்மா, யாதவர், அருந்ததியர் போன்ற தெலுங்கர் சமூகங்கள், தங்கள் சொந்த மொழி, மரபு, மற்றும் கலாச்சாரத்தை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க முயற்சிக்கின்றன.
“தெலுங்கு வாணி” போன்ற அமைப்புகள், 100க்கும் மேற்பட்ட கிராமங்களில் தெலுங்கு மொழி கற்றல் மற்றும் கலாச்சார நிகழ்ச்சிகளை நடத்தி வருகின்றன. இது மொழி பாதுகாப்பு மட்டுமல்ல, ஒரு அடையாள அரசியல் மறுமலர்ச்சியாகவும் மாறியுள்ளது.
தமிழ் தேசியம் vs திராவிட மாடல் – அரசியல் பரிமாணம்
இப்போது எழும் கேள்வி —
திராவிட மாடல் தமிழ்த் தேசிய வளர்ச்சியை அஞ்சுகிறதா?
தமிழ்நாட்டில் பல தசாப்தங்களாக “திராவிட மாடல்” அரசியல் மேடையில் ஆட்சி செய்து வந்துள்ளது. ஆனால் புதிய தலைமுறையில் உருவாகி வரும் தமிழ்த் தேசிய உணர்வு, மொழிசார் பெருமை, மற்றும் பன்மை அடையாள விழிப்புணர்வு, அந்த மாடலின் அடித்தளத்தை சவாலுக்குள்ளாக்கி வருகிறது.
தெலுங்கர் அடையாளத்தின் எழுச்சி இதற்கு ஒரு உயிர் சேர்க்கும் நிகழ்வாகவும் பார்க்கப்படுகிறது. ஏனெனில் இது, தமிழ்த் தேசியத்தை ஒரே இன அடையாளமல்லாது — பன்மை அடையாளங்களின் இணைப்பு என மறுபரிசீலனை செய்ய தூண்டுகிறது.
தமிழ் தேசியர்கள் எழுப்பும் கேள்வி — பெயர் மாற்ற அரசியலின் முரண்பாடு
சமீபத்தில் தமிழகத்தில் அரசாங்கம் பல நகரங்களிலும் வீதி பெயர்கள், சாலைகள், கட்டிடங்கள் ஆகியவற்றில் இருந்து சாதி சார்ந்த தமிழ் பெயர்களை நீக்கும் நடவடிக்கைகள் மேற்கொண்டு வருகிறது. இது “திராவிட மாடல்” அரசியல் அடையாளத்துடன் பொருந்துகிறது என்று கூறப்படுகின்றது.
ஆனால், இதே சமயத்தில், கோவை – அவிநாசி உயர்சாலைக்கு “ஜி.டி. நாயுடு எக்ஸ்பிரஸ்வே” என்று பெயர் சூட்டப்பட்டிருப்பது புதிய அரசியல் விவாதத்தை கிளப்பியுள்ளது.
தமிழ் தேசிய வட்டாரங்கள் கேள்வி எழுப்புகின்றன:
“நாயுடு” என்பது ஒரு சாதி அடையாள பெயர் அல்லவா?
அப்படியானால் ஏன் “தமிழ் சாதி பெயர்கள்” நீக்கப்பட, “தெலுங்கு சாதி பெயர்” கொண்ட சாலை பெயர் அரசு அனுமதிக்கிறது?
இது “திராவிட மாடல்” அரசியல் உண்மையில் தமிழ் அடையாளங்களை மட்டும் ஒடுக்குகிறதா?
இந்த கேள்விகள் தற்போது அரசியல் வட்டாரங்களில் தீவிரமாக விவாதிக்கப்படுகின்றன. சிலர் இதை “பன்மை அடையாளங்களுக்கு எதிரான திராவிட மாடலின் முரண்பாடு” என்றும், மற்றவர்கள் இதை “அடையாள அரசியல் மீதான புதிய சவால்” என்றும் வர்ணிக்கின்றனர்.
முடிவுரை – அடையாளங்களின் மோதலா? ஒருமைப்பாட்டின் மறுவாய்ப்பா?
தமிழ்நாட்டில் இன்று நடைபெறும் தெலுங்கர் அடையாள எழுச்சி ஒரு சமூக மாற்றத்தின் வெளிப்பாடு. ஆனால் அதே நேரத்தில், இது “திராவிட மாடல்” அரசியல் மீது ஒரு விசாரணை நிழல் வீசுகிறது.
பன்மைச் சமூக அமைப்பில் தமிழ்த் தேசியம் வளர்வது இயல்பானது; ஆனால் அதனை ஒரு அச்சுறுத்தலாகக் காணாமல், புதிய கலாச்சார ஒற்றுமைக்கான வாய்ப்பாக அரசு பார்க்க வேண்டிய நேரம் இது.
தமிழும் தெலுங்கும், அடையாளங்களின் போட்டியல்ல — தென்னிந்திய ஒற்றுமையின் இரண்டு தளங்கள்.
அதை புரிந்துகொள்வதே, தமிழ்நாட்டின் அரசியல் மற்றும் பண்பாட்டு எதிர்காலத்தை தீர்மானிக்கும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிலையாகும்.
0 Comments
premkumar.raja@gmail.com